Antonis Remos (Αντώνης Ρέμος) - Vrexe ourane egoismo

Ε^Amσύ με τη φωτιά, εγώ με τον καπνό Ότι ^Dmείμαστε, ότι είμαστε το καίμε Να μ^Eάθεις να αγαπάς, να μάθω να αγαπώ Και ύστερα, πιο ύστερα τα ^Amλέμε

Είναι ε^Fύκολη απόφαση να ζούμε χωριστά Μα ^Dmπώς να τη σηκώσουμε δυο άνθρωποι μετά Τι γ^Eίνεται; Πες μου τι γίνεται τα βράδια όταν πέφτει η μοναξιά

Β^Dmρέξε ουρανέ, εγωισμό, να μη με δε^Eι που κλαίω Ν^Amαι, να μη με δει στο σπαραγμό, αυτό τον τ^Fελευταίο Β^Dmρέξε ουρανέ ωκεαν^Eό, ωκεανό να 'χω να κρύβομαι, να 'χω να κ^Amρύβομαι Β^Dmρέξε ουρανέ, εγωισμό, να μη με δε^Eι που κλαίω Κι ^Amόπως θα μου λέει για χωρισμό, εντάξει να της λέω Β^Dmρέξε ουρανέ, ωκεαν^Eό να μη φανώ που υποκ^Amρίνομαι

Δεν ^Amάξιζα μου λες, δεν άξιζες θα πω Οι ^Dmλέξεις μας στα σώματα χτυπάνε Να μ^Eάθεις να αγαπάς, να μάθω να αγαπώ Να ξέρανε τα λόγια να μετ^Amράνε

Είναι ε^Fύκολη απόφαση να ζούμε χωριστά Μα ^Dmπώς να τη σηκώσουμε δυο άνθρωποι μετά Τι γ^Eίνεται; Πες μου τι γίνεται τα βράδια όταν πέφτει η μοναξιά

Β^Dmρέξε ουρανέ, εγωισμό, να μη με δε^Eι που κλαίω Ν^Amαι, να μη με δει στο σπαραγμό, αυτό τον τ^Fελευταίο Β^Dmρέξε ουρανέ ωκεαν^Eό, ωκεανό να 'χω να κρύβομαι, να 'χω να κ^Amρύβομαι Β^Dmρέξε ουρανέ, εγωισμό, να μη με δε^Eι που κλαίω Κι ^Amόπως θα μου λέει για χωρισμό, εντάξει να της λέω Β^Dmρέξε ουρανέ, ωκεαν^Eό να μη φανώ που υποκ^Amρίνομαι Β^Dmρέξε ουρανέ, εγωισμό, να μη με δε^Eι που κλαίω Ν^Amαι, να μη με δει στο σπαραγμό, αυτό τον τ^Fελευταίο Β^Dmρέξε ουρανέ ωκεαν^Eό, ωκεανό να 'χω να κρύβομαι, να 'χω να κ^Amρύβομαι Β^Dmρέξε ουρανέ, εγωισμό, να μη με δε^Eι που κλαίω Κι ^Amόπως θα μου λέει για χωρισμό, εντάξει να της λέω Β^Dmρέξε ουρανέ, ωκεαν^Eό να μη φανώ που υποκ^Amρίνομαι