Antonis Remos (Αντώνης Ρέμος) - Kleista ta stomata

Μου λέγαν ^Cόλοι μην πας μπροστά είναι γκρεμός και δεν το β^Amλέπεις Κάνε ένα βήμα πίσω ακόμα προλαβ^Dmαίνεις Είναι φωτιά και είναι κρίμα να καε^Gίς Μου λέγαν ^Cόλοι δεν την αξίζει τόση αγάπη δεν το β^Amλέπεις Αυτή σε σκότωσε και συ κοντά της τ^Dmρέχεις Μα εγώ τα έκλεισα τα μάτια και τα αυτ^A#ιά μου Γιατί στον έρωτα αν δεν καίγεσαι δε ζε^Gις ^Em

Μην μου μι^Amλάτε… Μη λέτε πια ότι το λάθος μου δεν ^Dmέμαθα Μη με κατηγορείτε πια, κλειστά τα σ^Emτόματα Κλειστά τα σ^Emτόματα, έτσι θέλω να αγα^Amπάω το λάθος ^Emάνθρωπο Μην μου μι^Amλάτε… Δε θέλω πια τις συμβουλές και τη συμ^Dmπόνια σας Ούτε φωνές, ούτε κραυγές, κλειστά τα σ^Emτόματα Εγώ αυτό που θέλω πάντα θα αγα^Amπάω, κι εγώ θα ^Emθέλω πάντα σένα να αγα^Amπώ

Ότι κι αν πο^Cύνε εγώ θα κάθομαι κι απόψε στα σκαλ^Amιά της Θα γίνω χώμα να περνάει το φόρε^Dmμά της Κι ας μη μου ρίχνει ούτε την άκρη απ’ την ματ^A#ιά της Γιατί έτσι έμαθα, πεθαίνοντας να ζ^Gω ^Em

Μην μου μι^Amλάτε… Μη λέτε πια ότι το λάθος μου δεν ^Dmέμαθα Μη με κατηγορείτε πια, κλειστά τα σ^Emτόματα Κλειστά τα σ^Emτόματα, έτσι θέλω να αγα^Amπάω το λάθος ^Emάνθρωπο Μην μου μι^Amλάτε… Δε θέλω πια τις συμβουλές και τη συμ^Dmπόνια σας Ούτε φωνές, ούτε κραυγές, κλειστά τα σ^Emτόματα Εγώ αυτό που θέλω πάντα θα αγα^Amπάω, κι εγώ θα ^Emθέλω πάντα σένα να αγα^Amπώ

Μην μου μι^Amλάτε… Μη λέτε πια ότι το λάθος μου δεν ^Dmέμαθα Μη με κατηγορείτε πια, κλειστά τα σ^Emτόματα Κλειστά τα σ^Emτόματα, έτσι θέλω να αγα^Amπάω το λάθος ^Emάνθρωπο Μην μου μι^Amλάτε… Δε θέλω πια τις συμβουλές και τη συμ^Dmπόνια σας Ούτε φωνές, ούτε κραυγές, κλειστά τα σ^Emτόματα Εγώ αυτό που θέλω πάντα θα αγα^Amπάω, κι εγώ θα ^Emθέλω πάντα σένα να αγα^Amπώ