Antonis Remos (Αντώνης Ρέμος) - Ela na me teleioseis

Α^Amπό τη μ^Eέρα π^Amου 'φυ^Dmγες τον ^Eήλιο ^Fέχω χ^Eάσει κι' η ^Amνύχτα τ^Eην καρδ^Amούλα μ^Dmου αιχμ^Fάλωτη ^Eέχει π^Amιάσει

^FΈλα να με τελε^Emιώσεις, ^Dmμόνο εσύ μπορ^Amείς... ^FΈλα να με τελε^Emιώσεις, ^Dmμη μου το αρνηθ^Amείς..^E. Στο σ^Amτήθος μ^Emου μη ^Amφοβηθ^Dmείς μ^Fαχαίρι ν^Eα καρ^Amφώσεις

Ε^Fίσαι όλα, ότι έχω και δεν έχω Σ^Emου φωνάζω, άκουσε με, δεν αντέχω ^Dmάλλος να φιλάει τα χείλη που φιλο^Fύσα ε^Amγώ Δ^Fεν υπάρχει λόγος πια να ζω μονάχος ^EmΕίμαι σαν το κύμα που το σπάει ο βράχος Μ^Dmου 'δωσες ζωή και έλα πάρ' την πίσω, ^Dσε παρ^Eακα^Amλώ

Α^Amπό την ^Eώρα π^Amου 'χα^Dmσα εσ^Eένα απ^Fό κοντ^Eά μου, κομ^Amμάτια γ^Eίναν ^Amοι χα^Dmρές και τρ^Fόμος τ^Eα όνει^Amρά μου

^FΈλα να με τελε^Emιώσεις, ^Dmμόνο εσύ μπορ^Amείς... ^FΈλα να με τελε^Emιώσεις, ^Dmμη μου το αρνηθ^Amείς..^E. Στο σ^Amτήθος μ^Emου μη ^Amφοβηθ^Dmείς μ^Fαχαίρι ν^Eα καρ^Amφώσεις

Ε^Fίσαι όλα, ότι έχω και δεν έχω Σ^Emου φωνάζω, άκουσε με, δεν αντέχω ^Dmάλλος να φιλάει τα χείλη που φιλο^Fύσα ε^Amγώ Δ^Fεν υπάρχει λόγος πια να ζω μονάχος ^EmΕίμαι σαν το κύμα που το σπάει ο βράχος Μ^Dmου 'δωσες ζωή και έλα πάρ' την πίσω, ^Dσε παρ^Eακα^Amλώ Ε^Fίσαι όλα, ότι έχω και δεν έχω Σ^Emου φωνάζω, άκουσε με, δεν αντέχω ^Dmάλλος να φιλάει τα χείλη που φιλο^Fύσα ε^Amγώ Δ^Fεν υπάρχει λόγος πια να ζω μονάχος ^EmΕίμαι σαν το κύμα που το σπάει ο βράχος Μ^Dmου 'δωσες ζωή και έλα πάρ' την πίσω, ^Dσε παρ^Eακα^Amλώ