Miel Cools - Plurien

In les ^EmCroix-Aux-Merles is een ^Dvisser gestorven, een ^Cbloedarme visser, bruin ^B7vel over ^Embeen. Ze ^Emvonden hem tussen z'n ^Dnetten en korven, zijn ^Claatste woord sprak hij ^B7eenzaam al^Emleen. In les ^GCroix-Aux-Merles staan ^Dbaaien vol ^Emwater, vol ^B7nutteloos ^Cwater, dat ^Dbeukt op de ^Grots. een ^Emvissersvrouw kreunt een ^DStabet Mater en de ^Cwinden ^Amwaaien ter ^B7ere ^EmGods.

Een ^Emkruis van graniet in een ^Dwei met zes koeien, de ^Ckist wordt besteld, in Be^B7negi^Eman, fa^Emmilie verwittigd, twee ^Dbroers die nog roeien, ver^Cnemen het morgen in ^B7Saint-Ser^Emvants. Ik ^Gzie het verdriet aan de ^Dpijnboom der ^Emvrouwen, de ^B7stilte die ^Cvalt, in de ^Dvissers^Gkroeg, maar ^Emik heb vandaag geen ^Dzin om te rouwen, daar^Cbij, daar zijn ^Amhier oude ^B7vissers ge^Emnoeg.

Ze ^Emdragen de kist op hun ^Dhoge schouders, de ^Cmeeuwen, ze janken op ^B7Cap Fré^Emhel. Ik ^Emvoel me ineens wel ^D100 jaar ouder, m'n ^Chart is van slag en de ^B7dood m'n ge^Emzel. Telt in ^GPort-à-la-Due grijns^Dlachend de ^Emsloepen met ^B7namen van ^Cvrouwen die ^Dgeuren naar ^Gmei; ik sta ^Emvruchteloos op je ^Dnaam te roepen, de ^Cmeeuwen, ze ^Amjanken, jij ^B7bent er niet ^Embij.

In ^EmPloubalay wordt een ^Ddansfeest gehouden, een ^CBal Champêtre, een ^B7boers fes^Emtijn, met ^Emboerse vissers, en ^Dboerse vrouwen, met ^Cboerse dansen en ^B7boerse ^Emwijn. Ik ^Gwil je de duurste ^Dwijn be^Emtalen, de ^B7langste ^Cnacht is een ^Deeuw te ^Gkort; van ^EmPerros-Guirec tot ^DLa Caucale zou ik ^Czorgen ^Amdat het weer ^B7zomer ^Emwordt.

In ^EmSables d'Or staat je ^Dnaam geschreven, in ^CFort La Laite en ^B7Le Val An^Emdré; de ^Emwolken hebben hem ^Dvoortgedreven tot ^Cboven de rotsen van ^B7niets-dan-^Emzee. Hij ^Gdrijft naar de dood, want de ^Ddood is het l^Emeven, van^B7daag was het ^Csimpel, un ^Dvieux mar^Gin; maar ^Emmorgen, m'n lief, ben ik ^Duitgeschreven, be^Cgraaf me dan ^Amzacht, in het ^B7dorpje Plu^Emrien.