Miel Cools - Petit prince

Er ^Dm7is geen mooi sei^Ezoen om in te ^Amsterven, de ^Dm7lente is te ^Glief en veel te ^Cgroen, en ^Fzomerpret mag ^Gje ook niet be^Cde^Er - ^Amven door ^Dmonverwacht je ^E7ogen toe te ^Amdoen. Het ^Dm7najaar met zijn ^E7geuren en zijn ^Amkleuren is ^Dm7hooguit wat ge^Gschikt voor de po^Cëet die ^Fzijn omgeving ^Gnog wat op wil ^Cfle^Eu - ^Amren omdat hij ^Dm7denkt dat hij het ^Ezoveel beter ^Amweet.

Er ^Fis geen mooi sei^Gzoen om in te ^Csterven, geen ^Dmhemelblauw ge^E7noeg om dood te ^Agaan en al ^Dm7zeggen ze dat ^Gwij hun hemel ^Cer^E7 - ^Amven, ik ^Dm7maak mijn hemel ^E7zelf in dit be^Amstaan. ^{Am Am Am}

Er ^Dm7is geen vader^Eland om voor te ^Amsterven, geen ^Dm7vaderland is ^Gmij een oorlog ^Cwaard. Ik ^Fwil postuum geen ^Gdwaze roem ver^Cwe^Er- ^Amven als ^Dmonbekend sol^E7daat, zelfs niet te ^Ampaard. Ik ^Dm7wil ook voor dit ^E7Vlaanderen niet meer ^Amvechten, het ^Dm7eindigt steeds in ^Gtwist en broeder^Cmoord. Wij ^Flusten elkaar ^Grauw voor eigen ^Cre^Ech^Amten want ^Dm7trouw is een al ^Elang vergeten ^Amwoord.

Er ^Fis geen vader^Gland om voor te ^Csterven, geen ^Dmland té mooi om ^E7er voor dood te ^Agaan en al ^Dm7zeggen ze dat ^Gwij hun hemel ^Cer^E7 - ^Amven: ik ^Dm7maak mijn hemel ^E7zelf in dit be^Amstaan.^{Am Am Am}

Er ^Dm7is geen ide^Eaal om voor te ^Amsterven, elk ide^Dm7aal wordt nu ge^Gmediati^Cseerd, want ^Fals je doden ^Gop je scherm ziet ^Cst^Eer^Amven, dan ^Dmis dat ide^E7aal gesubsidi^Ameerd. Ze ^Dm7hebben altijd ^E7rampen in re^Amserve want ’t ^Dm7zal wel altijd ^Gergens oorlog ^Czijn, ^Fregens van vuur en ^Gheel de boel aan ^Csc^Eher^Amven, maar na ^Dm7regen, zegt men, ^Ekomt toch zonne^Amschijn.

Er ^Fis geen ide^Gaal om voor te ^Csterven, geen ide^Dmaal zó mooi om ^E7er voor dood te ^Agaan en al ^Dm7zeggen ze dat ^Gwij hun hemel ^Cer^E7 - ^Amven, ik ^Dm7maak mijn hemel ^E7zelf in dit be^Amstaan^Am. ^{Am Am}

Mis^Dm7schien is er tóch ^Ewat om voor te ^Amleven: wie ^Dm7niet te veel ver^Gwacht zijn kans ver^Cgroot als ^Fje het kind in ^Gje kan laten ^Czw^Ee-^Amven is ^Dmer misschien tóch ^E7leven “voor” de ^Amdood. Laat ^Dm7mij maar lopen ^E7door de groene ^Amgrassen, ik ^Dm7was zó graag ’n ^Gkind en zó graag ^Cklein. Mijn ^Fonschuld ben ik ^Gkwijt, ‘k liet me ver^Cra^Es-^Amsen maar Le Petit ^Dm7Prince zou ‘k toch nog ^Eeven willen ^Amzijn.

Er ^Fis altijd een ^Gkind om voor te ^Cleven dat ^Dmnóg verwonderd ^E7is, gelooft en ^Ahoopt, er ^Dm7is altijd een ^Gkind om voor te ^Cle^E7 - ^Amven en dat zijn ^Dm7ziel voor geen bord ^E7linzensoep ver^Amkoopt.