Miel Cools - Ik weet het wel

Ik ^Cweet het wel, de ^G#dimzomer is voor^Ambij, ^{Gm7 C7 F}o, er zingt allang geen ^G7merel meer in ^Cmij. ^DmEn het groen valt van de ^Ebomen, nu de ^Amgrijze nevels ^Am/Gkomen, omdat het ^Dm/Fkiller wordt, omdat het ^Gstiller wordt. Ik ^Cweet het wel, het ^G#dimwas een heidens ^Amvuur ^{Gm7 C7 F}dat ons helemaal ver^G7teerde op den ^Cduur, ^Dmdat ons bloed feller deed ^E7stromen, maar dat ^Amnooit terug zal ^Am/Gkomen, dat vuur is ^Dm/Fuitgedoofd, de ^Gzomer is voor^Cbij. ^{Dm/C C}

Maar toch, wij ^Dm7weten diep van ^Gbinnen, zullen wij ^Gmweer opnieuw be^A7ginnen, zullen ^Fwij ontwaken, ^E7weer gelukkig ^Amzijn. ^Am/G Ik zal me^Dmzelf en jij je^Gzelf weer zijn, heel ^Gmvrij maar dicht bij^A7een en nooit meer ^Dm7bang zijn want we ^Gslaan er ons door - [Interlude] heen.

Ik ^Cweet het wel, ^G#dimhet was niet zo'n vrolijk ^Amlied ^{Gm7 C7 F}maar een klaagzang van ver^G7vreemding en ver^Cdriet. ^DmHet was een lied zonder ak^Ekoorden en al te ^Amvaak ook zonder ^Am/Gwoorden zodat het ^Dm/Fstiller werd, zodat het ^Gkiller werd. Ik ^Cweet het wel, we ^G#dimwaren nog een ^Ampaar, ^{Gm7 C7 F}maar de twijfel dreef ^G7ons langzaam uit el^Ckaar. ^DmWe droomden onze eigen ^E7dromen om aan de ^Amandere te ont^Am/Gkomen. Wij zijn al^Dm/Fleen met twee, twee ^Gvreemden naast el^Ckaar. ^Dm/C

^CEn toch, wij ^Dm7weten diep van ^Gbinnen, zullen wij ^Gmweer opnieuw be^A7ginnen, zullen ^Fwij ontwaken, ^E7weer gelukkig ^Amzijn. ^Am/G Ik zal me^Dmzelf en jij je^Gzelf weer zijn, heel ^Gmvrij maar dicht bij^A7een en nooit meer ^Dm7bang zijn want we ^Gslaan er ons door - [Interlude] heen.

Ik ^Cweet het wel, de ^G#dimzomer is voor^Ambij ^{Gm7 C7 F}en al zingt er dan geen ^G7merel meer in ^Cmei. ^DmAl verkleuren alle ^Ebomen, laat de ^Amwinter nu maar ^Am/Gkomen, want we zijn ^Dm/Fniet meer bang voor ^G7morgen. Maar ge^Gmlouterd en ge^A7borgen, zo brengt de ^Dm7tijd ons ieder ^Guur weer dichter^Cbij, ^{Dm/C C Dm/C} want, ^Cweet je, het ^G#dimis nog niet voor^Cbij. ^Cmaj7