Miel Cools - De duiven

De ^Gmensen hebben ^Chelden en ^D7helden die gaan ^Gdood, dat ^E7vinden mensen ^Am7jammer, toch ^D7houden ze zich ^Ggroot; ze ^Cvonden het wel ^D7zonde, wel ^D7zonde van hun ^Ggeld, maar s^E7oms komt er een s^F#7tandbeeld van h^Bmun betreurde h^Bmeld: een ^B7bronzen paard met ^Emmanen met ^A7een monarch er ^D7op, dan ^Ckomen alle ^Gduiven en ^D7neuken op zijn ^Gkop.

De ^Gduiven, de ^Gduiven, de ^Cduiven van het ^Gleven, daar^Emvoor heeft menig ^Emgrote held te^F#7recht zijn bloed ge^Bmgeven en ^Cdaarom doen de ^D7duiven, de ^B7duiven het zo ^Emgraag, op het ^Choofd van gene^Gralen of ^D7in hun bronzen ^Gkraag^G. ^{G G}

Ze ^Gparen op de ^CWillems, de ^D7duiven van het ^Gland, op ^E7schouders van de ^Am7Willems en ^D7op hun rechter^Ghand. Ze ^Cvrijen op de ^D7oren van ^D7Bonapartes ^Ghoofd als^E7of hij niet mil^F#7joenen van hun ^Bmjongen had be^Bmroofd; op ^B7Franco en op ^EmBismarck - eens ^A7dik met bloed bes^D7pat - nu ^Cliefelijk blank ge^Gscheten door de ^D7duiven van de ^Gstad.

De ^Gduiven, de ^Gduiven, de ^Cduiven van het ^Gleven, daar^Emvoor heeft menig ^Emgrote held te^F#7recht zijn bloed ge^Bmgeven en ^Cdaarom doen de ^D7duiven, de ^B7duiven zo graag ^Emschuin, in de ^Cnek van admi^Gralen of ^D7op hun bronzen ^Gkruin^G. ^{G G}

Op ^GTrompen, op De ^CRuyters, op ^D7Karel Vijf in ^GGent, op ^E7vreemde arme ^Am7snuiters die ^D7nu geen hond meer ^Gkent, op het ^Choofd van Arte^D7velde, in ^D7Sint-Servaas zijn ^Gbaard, in de ^E7mijter van paus ^F#7Pius is ^Bmheel wat afge^Bmpaard: op ^B7helden van het ^Emslagveld, op ^A7helden van de ^D7geest heb^Cben de duiven ^Gplechtig maar ^D7stevig doorge^Gkeesd.

De ^Gduiven, de ^Gduiven, de ^Cduiven van het ^Gleven, daar^Emvoor heeft menig ^Emgrote held te^F#7recht zijn bloed ge^Bmgeven en ^Cdaarom doen de ^D7duiven, de ^B7duiven het zo ^Emgoed op de ^Crug van kardi^Gnalen of ^D7op hun bronzen ^Ghoed.^{G G G}

De ^Gheld, hij brengt zijn ^Coffer en ^D7sneuvelt in de ^Gslag, het ^E7volk duikt in de ^Am7koffer en ^D7raakt hem goed die ^Gnacht. De ^Cheld, hij brengt zijn ^D7offer en ^D7sneuvelt, diep ver^Geerd, de ^E7duif bespringt de ^F#7doffer of ^Bmliever, omge^Bmkeerd. De ^B7held verschijnt in ^Emmarmer, in ^A7brons, in gips, in ^D7goud. De ^Cduiven gaan zich ^Gwarmen, het ^D7leven heeft het ^Gkoud.

De ^Gduiven, de ^Gduiven, de ^Cduiven van het ^Gleven, daar^Emvoor heeft menig ^Emgrote held te^F#7recht zijn bloed ge^Bmgeven. Dus, ^Cwie zijn bloed wil ^D7storten als ^B7held van dood en ^Empijn. Hij ^Chaaste zich, de ^Gduiven zul^D7len hem dankbaar ^Gzijn.^{D G}